Πήγε στην τουαλέτα & εξαφανίστηκε για 57 χρόνια: Σήμερα τον βρήκαν θαμμένο στο χωράφι, «πάγωσε» η οικογένειά του

 

Ένας άντρας πριν από 57 ολόκληρα χρόνια πήγε στην τουαλέτα και εξαφανίστηκε με τα ίχνη του να βρίσκονται στην εποχή μας και την υπόθεση να σοκάρει.

Ο συγκεκριμένος άντρας που πριν από 57 χρόνια είχε εξαφανιστεί, βρέθηκε σ’ ένα χωράφι θαμμένος με την οικογένειά του να βρίσκεται σε σοκ μετά από την εξέλιξη της ιστορίας.

Απίστευτη ιστορία: Πήγε στην τουαλέτα και εξαφανίστηκε – Βρέθηκε 57 χρόνια μετά θαμμένος

Μια οικογένεια έπρεπε να περιμένει 57 ολόκληρα χρόνια για να μάθουν τελικά τι απέγινε ο σύζυγος, πατέρας και παππούς που πήγε σε μια παμπ και εξαφανίστηκε.

Ένας άντρας πήγε στην παμπ όπως συνήθιζε, αλλά δεν τον ξαναείδε κανείς. Τώρα, περίπου 57 χρόνια αργότερα, η οικογένειά του έμαθε τον συγκλονιστικό λόγο.

Τον Ιανουάριο του 1967, ο ανθρακωρύχος Alfred Swinscoe, 54 ετών, πήγε στην εξωτερική τουαλέτα της παμπ του Derbyshire. Στη συνέχεια, φαινομενικά εξαφανίστηκε για πάντα.

Ο Russell Lowbridge μεγάλωσε γνωρίζοντας ότι δεν έπρεπε ποτέ να ρωτήσει τι ακριβώς συνέβη στον αγνοούμενο παππού του. Μια θεωρία έλεγε ότι είχε χωρίσει πρόσφατα από τη σύζυγό του και απλά την εγκατέλειψε μαζί με τα έξι παιδιά τους, αναφέρει η Mirror.

Όλα όμως άλλαξαν, όταν ο εγγονός του έκανε μια αναπάντεχη ανακάλυψη. Τον περασμένο Απρίλιο, ο Russell είδε μια ανάρτηση της αστυνομίας σχετικά μ’ ένα πτώμα που είχε βρεθεί σε ένα χωράφι. Αναγνώρισε παραδόξως μια από τις περίεργες κάλτσες του χαμένου παππού του.

Ο Russell, ο οποίος ζει λίγα χιλιόμετρα μακριά απ’ το χωράφι, δήλωσε: «Αρχικά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, αλλά στη συνέχεια η αστυνομία δημοσίευσε μια φωτογραφία στην οποία μπορούσα να διακρίνω ένα περίεργο ζευγάρι κάλτσες και τότε θυμήθηκαν εκείνη τη μαύρη κάλτσα.

»Ξαφνικά, θυμήθηκα όταν ήμουν παιδί να φοράω τις κάλτσες του παππού μου και να τις ανεβάζω μέχρι το γόνατό μου. Κάλεσα την αστυνομία και ήρθαν να πάρουν δείγμα DNA. Τότε ανακαλύψαμε ότι ήταν πράγματι ο Alfred. Ήμουν σοκαρισμένος και έκπληκτος.

»Δολοφονήθηκε αρκετά άγρια. Υπήρχε τραύμα από αμβλύ αντικείμενο στο κεφάλι και τραύμα από αιχμηρό αντικείμενο στο σαγόνι. Πράγμα που πιθανόν να παραπέμπει στην άκρη ενός φτυαριού, και ενδεχομένως μαχαίρωμα στη συνέχεια.

»Είπαν ότι πάλεψε για τη ζωή του. Το χέρι του ήταν σπασμένο, σαν να είχε δώσει σε κάποιον ένα δυνατό δεξί χτύπημα. Βρήκαν επίσης, τραύματα στα πλευρά και την πλάτη του, σαν να είχε παλέψει με κάποιον και να τον είχαν χτυπήσει.

»Η αστυνομία πιστεύει ότι τον είχαν αφήσει κάπου για μια εβδομάδα ή και περισσότερο πριν τον θάψουν, επειδή έλειπαν δάχτυλα και η όλη εικόνα του ήταν σαν να τον είχαν κατασπαράξει αλεπούδες και ασβοί. Όποιος τον σκότωσε επέστρεψε στο σημείο για να βεβαιωθεί ότι δεν θα βρεθεί ποτέ».

»Μήπως τον έθαψαν εκεί επειδή ήξεραν ότι κανείς δεν θα τολμούσε να αναφέρει κάτι ύποπτο στην αστυνομία; Ωστόσο, μάλλον το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν να μάθει η οικογένεια ποιους θεωρεί η αστυνομία ως τους δύο κύριους υπόπτους. Και οι δύο έχουν πεθάνει, δεν μπορούν να κατονομαστούν, διότι ο Russell είναι καλός φίλος με τα εγγόνια και των δύο ύποπτων ως δολοφόνων του παππού του. «Είναι άνθρωποι με τους οποίους έχω καθημερινή επαφή. Στην πραγματικότητα, ήταν μεγάλο σοκ για μένα», είπε.

Τον Ιανουάριο, η οικογένεια άφησε τελικά τον Alfred να αναπαυθεί στον οικογενειακό τάφο, στο νεκροταφείο του Sutton.

Ο αρμόδιος αστυνόμος του Nottinghamshire, ο Rob Griffin δήλωσε: «Ο Alfred πέθανε με τον πιο φρικτό τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Όχι μόνο υπέστη βίαια τραύματα, αλλά στη συνέχεια θάφτηκε σ’ ένα χωράφι για να μην τον βρει κανείς.

»Αυτό που κάνει αυτό το έγκλημα ακόμα πιο οδυνηρό είναι ότι χρειάστηκαν περισσότερα από 50 χρόνια για να βρεθούν τα οστά του και να μπορέσει η οικογένειά του να τον κηδέψει κανονικά. Φυσικά, δεν θα υπάρξει μεγάλη ανακούφιση για την οικογένειά του, καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με το τι συνέβη εκείνη τη νύχτα και το κίνητρο πίσω από τη δολοφονία του.

»Πολλοί από τους ανθρώπους που θα ήταν μαζί με τον Alfred εκείνο το βράδυ, ή τον γνώριζαν δεν είναι πλέον ζωντανοί και ίσως να μην έχουμε ποτέ πλήρη εικόνα για το τι συνέβη τον Ιανουάριο του 1967. Αυτό βέβαια, δεν έχει βάλει τέλος στην έρευνα προκειμένου να βρούμε τον δολοφόνο ή τους δολοφόνους του».