Θρίλερ στο Λαύριο με σατανισμό και ανθρώπινα οστά

 

Θρίλερ με ανθρώπινα οστά σε αρχαίο μεταλλείο του Λαυρίου

Με ένα μακάβριο θέαμα ήρθε αντιμέτωπη στο Λαύριο μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλης βρέθηκε στο σημείο και συνομίλησε με τον επικεφαλής της ανακάλυψης, διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκο Βαξεβανόπουλο.

«Σε τέτοιου τύπου οριζόντια μεταλλεία που δεν χρησιμοποιούνται πια, εντοπίζουμε συχνά διάφορα από ανθρώπους που ασχολούνται με τον σατανισμό. Υπάρχουν βωμοί, πεντάλφες, κεριά, ακόμα και γάντζοι που κρεμάνε διάφορα πράγματα. Το ασυνήθιστο αυτό εύρημα το βρήκαμε όταν χαρτογραφούσαμε τις οριζόντιες στοές της Καμάριζας. Από μια οριζόντια είσοδο όπως αυτή που είμαστε τώρα, προχωρήσαμε και βρήκαμε τον λιθοσορό από τον πάτο ενός φρέατος και εκεί κάποια οστά να εξέχουν. Με το που τα είδαμε, σταματήσαμε απευθείας την έρευνα και ειδοποιήσαμε τις αρμόδιες Αρχές», αναφέρει.

«Υπάρχουν βωμοί, πεντάλφες, κεριά, ακόμα και γάντζοι που κρεμάνε διάφορα πράγματα»

Όπως περιγράφει ο γεωλόγος στην κάμερα του «Τούνελ» μετά από δύο μέρες ξαναπήγαν στο σημείο και με προσεκτικές κινήσεις μετέφεραν τα οστά αυτά στο αστυνομικό τμήμα του Λαυρίου.

«Με το που βρήκαμε αυτόν τον σκελετό σκεφτήκαμε ότι σχετίζεται με το κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας που είχε ως επικεφαλής έναν Γερμανό και λυμαινόταν την περιοχή από την δεκαετία του 60’ έως και του 90’. Ξέρουμε ότι ένας από την ομάδα σε μια διένεξη που υπήρξε, πυροβολήθηκε και το πτώμα του πετάχτηκε σε ένα φρέαρ. Από ό,τι μας δείχνουν οι πληροφορίες, η δράση της ομάδας αυτής δεν είχε να κάνει μόνο με αρχαιοκαπηλία αλλά επίσης έκλεβαν καταστήματα, χρηματαποστολές, μέχρι και προποτζίδικα. Σε μια τέτοια ιστορία μάλιστα εμπλέκεται και ο νεκρός. Φέρεται να έκλεψε λαχεία και ένα από αυτά κέρδισε εκατομμύρια που τα εισέπραξαν».

Εικάζεται ότι ο ανθρώπινος σκελετός ο οποίος βρέθηκε πρέπει να ανήκει στον Βασίλη Ψαραδέλλη που αγνοείται από τον Μάρτιο του 1978.

Ξέθαψαν θύμα δολοφονίας 46 χρόνια μετά

Ο διδάκτωρ γεωλογίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος, μιλά στο «Τούνελ» για το πότε περίπου χρονολογείται ο σκελετός που βρέθηκε μέσα σε φρέαρ στην Καμάριζα Λαυρίου.

«Θεωρούσαμε ότι είναι δύο ή τρεις δεκαετίες πίσω και μάλιστα με ντόπιους που μιλήσαμε μας είπαν κατευθείαν ότι ίσως να είναι ο άνθρωπος που αναζητούνταν το 1978. Θα γίνει και έρευνα DNA στον σκελετό, σε οργανικό υπόλειμμα, μένει να αναζητηθεί και να ταυτιστεί με DNA πιθανών συγγενών. Εμείς είχαμε ακούσει μια παλιά ιστορία, ότι είχε σκοτωθεί κάποιος και τον είχαν πετάξει σε ένα φρέαρ, αλλά γνωρίζαμε ότι αυτός που είχε ομολογήσει γι’ αυτόν τον φόνο είχε υποδείξει άλλο σημείο που είναι στη Συντερίνα».

Ο ίδιος έψαξε ώστε να μάθει για την ιστορία εκείνη και την σπείρα αρχαιοκαπηλείας που δρούσε το 1978.

«Βρήκα διάφορα άρθρα που μου έστειλαν και μια αστυνομική επιθεώρηση του 1978, που την βρήκε μια φίλη στο ίντερνετ, όπου αναφέρει με πολλή λεπτομέρεια τι είχε γίνει εκείνη την εποχή. Υπήρχε μια μεγάλη σπείρα αρχαιοκαπήλων, υπήρξε μια διένεξη μεταξύ τους και ο ένας από αυτούς σκότωσε τον άλλον και το πτώμα το έριξε σε ένα φρέαρ».

«Ψάχναμε τότε όλες τις στοές αλλά δεν τον είχαμε βρει»

Με τον Κωνσταντίνο Πόγκα, τον δήμαρχο Λαυρίου το 1975, επικοινώνησε το «Τούνελ» προκειμένου να πληροφορηθεί λεπτομέρειες για την υπόθεση δολοφονίας του Βασίλη Ψαραδέλλη, που θεωρείται αγνοούμενος από τον Μάρτιο του 1978.

«Ήμουν δήμαρχος τότε, το θυμάμαι, έψαχνα και εγώ, είχαμε μπει σε στοές, είμαι και του επαγγέλματος, δούλευα στη γαλλική εταιρία, μεταλλωρύχος. Έψαχναν να βρουν εκεί, άλλοι έλεγαν ότι είναι μέσα σε ένα πηγάδι, το πηγάδι ήταν μπαζωμένο, επιχείρησαν να το βγάλουν, πολλά πράγματα συνέβησαν εκείνη την εποχή.

»Έψαχναν στις στοές για να βρουν τον άνθρωπο αυτόν που είχε εξαφανιστεί. Είχε κινητοποιηθεί η Αστυνομία όλη και ο κόσμος. Αν εξαφανιζόταν κάποιος, τότε το χωριό έτρεχε αλλά και η περιοχή ολόκληρη. Λέγανε ότι θα τον έχουν εξαφανίσει από κάποιο κύκλωμα αρχαιοκαπηλείας».

Ο τότε δήμαρχος αναφέρει μάλιστα πως τα πετρώματα στην περιοχή αυτήν είναι πολύτιμα και πολλοί είναι εκείνοι που ψάχνουν μέχρι και σήμερα για να βρουν ακόμα και διαμάντια.